ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
Η Ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται στην θεραπευτική προσέγγιση ασθενών και έχει αποκτήσει οπαδούς και πολέμιους. Η ιατρική επιστήμη είναι αρνητική απέναντι στην συγκεκριμένη τεχνική και το αποδεικνύει μέσω δημοσιευμένων μελετών υψηλής αξιοπιστίας. Οι ασθενείς, όμως, αγνοούν τις βασικές επιστήμες, την ιατρική και την στατιστική που αποτελούν τα πειστήρια ενάντια στην Ομοιοπαθητική και έτσι γίνονται, εύκολα, θύματα. Από την άλλη, οι «εναλλακτικοί» χρησιμοποιούν ως διαφημιστικό υλικό, για την προώθηση των θεωριών τους, προσωπικές αναξιόπιστες μαρτυρίες ασθενών όπως και μελέτες που δεν αποδεικνύουν επιστημονικά την αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής.
Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι πως η συγκεκριμένη τεχνική εφαρμόζεται και σε παιδιά που, δυστυχώς, δεν έχουν το δικαίωμα και την ευκαιρία επιλογής της θεραπείας τους. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε το αντιεμβολιαστικό κίνημα, με τις ολέθριες συνέπειες, και τις λανθασμένες διατροφικές συστάσεις που οδηγούν παιδιά στο νοσοκομείο με προβλήματα θρέψης. Έπεται όμως και συνέχεια, όχι τόσο προβεβλημένη ακόμα, αλλά γρήγορα εφαρμόσιμη και στην χώρα μας. Οι εναλλακτικές τεχνικές που εφαρμόζονται στα παιδιά είναι το cupping (βεντουζοθεραπεία), ο ωτοβελονισμός, το Kinesio Taping και η άρνηση ή παρέμβαση των ομοιοπαθητικών στα χειρουργεία.
Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε όλα τα επιστημονικά επιχειρήματα που καταρρίπτουν την Ομοιοπαθητική και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επίδρασή τους στην ασφάλεια των παιδιών. Επειδή όμως ο αντίλογος με τους «εναλλακτικούς» θα οδηγήσει σε μια ατέρμονη και ανώφελη αντιπαράθεση, που περισσότερο θα διχάσει και θα μπερδέψει τον κόσμο, ας αφήσουμε τους ίδιους τους εναλλακτικούς θεραπευτές να μιλήσουν για αυτό που πρεσβεύουν. Η επιχειρηματολογία τους χαρακτηρίζεται από την απουσία της επιστημονικής τεκμηρίωσης και γίνεται εύκολα κατανοητό ότι οι εναλλακτικοί θεραπευτές αυτοαναιρούνται.
CUPPING: Στην ιστοσελίδα Acukids.com, την πιο διαδεδομένη στο σχετικό αντικείμενο, κάτοχος είναι η Suzy Mc Cleary, πρώην νοσηλεύτρια σε παιδιατρική κλινική και νυν ομοιοπαθητική θεραπεύτρια. Η βασική σύσταση της ιστοσελίδας προς τους γονείς είναι η επιλογή του cupping για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας των παιδιών πριν την χρήση φαρμάκων. Στην ιστοσελίδα αναφέρονται τα εξής: «Η βεντουζοθεραπεία συστήνεται στην θεραπεία του πόνου, των γαστρεντερικών διαταραχών, των πνευμονικών παθήσεων(χρόνιος βήχας και άσθμα) και της αναπηρίας. Θεωρείται πολύ χρήσιμη στην αντιμετώπιση των πονοκεφάλων και των ημικρανιών, στην διαχείριση της δυσκοιλιότητας, των πόνων της εμμήνου ρύσεως και των αλλεργιών. Είναι ευεργετική για την ελάττωση του stress και της ανησυχίας, βελτιώνει την ενεργητικότητα και καλμάρει τα υπερκινητικά παιδιά. Το cupping πρέπει να είναι η πρώτη θεραπευτική επιλογή και στη συνέχεια, αν χρειαστεί, γίνεται η χρήση φαρμάκων. Η θεραπεία όμως για την επίτευξη της γενικής ευεξίας πρέπει να γίνεται στην διάρκεια της ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ή λίγο πριν. Τα συμπτώματα είναι κρυφά τον υπόλοιπο μήνα και εμφανίζονται αυτή την περίοδο. Τα παιδιά εμφανίζουν πυρετό, ψηλώνουν και αντικαθιστούν δόντια στην διάρκεια της πανσέληνου και γενικά έχουν αυξημένη ευαισθησία και αντιδρούν γρήγορα στην θεραπεία που γίνεται σε συνδυασμό με την αύξηση της ενέργειας και των ορμονών της ανάπτυξης στην διάρκεια της πανσέληνου». Το κυνήγι όμως μαγισσών και φαντασμάτων, που πρεσβεύει η τεχνική της βεντούζας, αποτελεί χάσιμο πολύτιμου χρόνου και δημιουργεί βλάβες στο δέρμα του παιδιού και καθυστέρηση στην αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων όπως το άσθμα.
KINESIO TAPING ή ταινία κινησιοθεραπείας: Είναι μια ελαστική ταινία που πρωτοεμφανίστηκε το 1979. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της αποτελεί ένα θεραπευτικό μέσο καθώς συστήνεται «για την αντιμετώπιση παιδιών με καθυστέρηση ανάπτυξης, δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος, εγκεφαλική βλάβη, διαταραχές βάδισης, ημιπληγία, ραιβόκρανο και τραυματισμό του βραχιονίου πλέγματος.» Η συγκεκριμένη τεχνική δεν έχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση που το παραδέχονται και οι ίδιοι οι προμηθευτές της ταινίας. Χαρακτηριστικά, στην ιστοσελίδα Profitstore, αναφέρεται το εξής: «Πολλοί θεραπευτές και ασθενείς μπορούν να επιβεβαιώσουν τα οφέλη και την αποτελεσματικότητα της ταινίας. Θα πρέπει ωστόσο να αναφερθεί ότι έχουν πραγματοποιηθεί πολύ λίγες μελέτες υψηλού επιστημονικού επιπέδου σχετικά με την ταινία. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΠΩΣ ΣΕ ΘΕΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ τις θετικές επιδράσεις όπως την ομαλοποίηση της μυϊκής λειτουργίας, την βελτίωση της ροής του αίματος, την μείωση του πόνου και την ενίσχυση του σώματος ώστε να βρει την ισορροπία του». Συμπέρασμα: Αγοράστε το προϊόν και εμπιστευτείτε τους θεραπευτές για χάσιμο του χρόνου και των χρημάτων σας.
ΩΤΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ: Ο βελονισμός είναι μια υπόθεση γνωστή. Υπόσχεται θαύματα ακόμα και στα παιδιά. Μόνο που παραβλέπεται μια πραγματικότητα που ονομάζεται μυκοβακτηρίωση του βελονισμού. Θεωρείται το νέο σύνδρομο του 21ου αιώνα μιας και όσο ο βελονισμός εφαρμόζεται θα αυξάνονται και τα κρούσματα των μολύνσεων από τα βακτήρια και τους ιούς της ηπατίτιδας B και C. Ο ασθενής εμφανίζει μόλυνση στο σημείο εισόδου της βελόνας και μερικές φορές οδηγεί σε καταστροφή αρθρώσεων και παράλυση. Η μελέτη που ανακοίνωσε τα συγκεκριμένα ευρήματα έγινε από μικροβιολόγους πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ και δημοσιεύτηκε στην Βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση.
ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ: Βασική αρχή των εναλλακτικών είναι ότι η Ομοιοπαθητική βοηθά στο να αποφύγουμε τα χειρουργεία. Όταν, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα τότε συστήνεται το χειρουργείο, αναιρώντας βέβαια την αρχή τους ότι η Ομοιοπαθητική αντιτίθεται στην ιατρική. Ο διχασμός της ιδεολογίας τους, αν υπάρχει κάποια εκτός του κέρδους, διαφαίνεται στις ανακοινώσεις των επίσημων ιστοσελίδων τους:
- Στο National Center for Homeopathy των ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι «μερικές φορές οι ασθενείς χρειάζονται χειρουργείο καθώς δεν υπάρχει εναλλακτική μέθοδος. Συστήνονται ομοιοπαθητικά φάρμακα προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά. Προεγχειρητικά δίνονται για την προετοιμασία του ασθενή για το stress του χειρουργείου και την αναισθησία. Μετεγχειρητικά, για την αντιμετώπιση του πόνου και την αποκατάσταση του οργανισμού». Μέχρι εδώ, καλά. Οι αποδείξεις όμως; Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο της συγκεκριμένης ιστοσελίδας, «αποδείξεις δεν υπάρχουν. Μόνο οι αναφορές των ασθενών ότι η μετεγχειρητική τους πορεία, σύμφωνα με τους χειρουργούς, είναι πολύ καλή». Τέλος, έχοντας την ασφάλεια της ιατρικής θεραπευτικής προσέγγισης, οι ομοιοπαθητικοί συμπληρώνουν: «Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δίνονται συγχρόνως με τα φάρμακα των ιατρών. Ευτυχώς που δεν αλληλοεπιδρούν με τα συμβατικά φάρμακα και μπορούν να συνδυαστούν τέλεια στην χειρουργική διαδικασία».
- Στην ιστοσελίδα του Κέντρου Κλασσικής Ομοιοπαθητικής OMIASIS έχει αναρτηθεί το εξής: «Σε όλες τις παθήσεις συμβουλευόμαστε τον ομοιοπαθητικό. Σε σοβαρές και επείγουσες καταστάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε φάρμακο ανεξάρτητα της ομοιοπαθητικής θεραπείας χωρίς κίνδυνο συνέργειας». Με λίγα λόγια, επενδύστε τα χρήματα και την υγεία σας στους εναλλακτικούς και αφήστε τους ιατρούς να «βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά» όταν ο ασθενής βρίσκεται σε κίνδυνο.
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, «υπάρχουν κατηγορίες παθήσεων που οδηγούνται στο χειρουργείο. Οι υπόλοιπες αντιμετωπίζονται με ομοιοπαθητικά φάρμακα. Οι παθήσεις αυτές είναι: συγγενείς ανωμαλίες, καταστάσεις απειλητικές για τη ζωή, τραύματα, διαγνωστικοί σκοποί, ασθένειες που απέτυχαν με την Ομοιοπαθητική. Εκεί το εγώ του θεραπευτή δεν πρέπει να αντιταχθεί στην λήψη άλλων θεραπευτικών μέτρων (χειρουργείο) γιατί ο τελικός σκοπός είναι η ανακούφιση και η σωτηρία της ζωής του ασθενή». Αλτρουιστική άποψη, βέβαια, αλλά εκείνο που δεν επισημαίνεται είναι ότι οι κατηγορίες των χειρουργείων που αναφέρονται δεν είναι μερικές, όπως ισχυρίζονται, αλλά ΟΛΕΣ γιατί απλά η Ομοιοπαθητική δεν έχει αποτέλεσμα. Το χειρουργείο δεν αντικαθίσταται με ομοιοπαθητικά φάρμακα και, προφανώς, για να μην χάσουν τον «πελάτη» ξεχνάνε ότι Ομοιοπαθητική και Ιατρική είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Επιπλέον, οι «εναλλακτικοί» θεωρούν και την χειρουργική ομάδα ως υποχείριο τους, αφού θα πρέπει να εφαρμόζουν τις οδηγίες των ομοιοπαθητικών και ο ρόλος τους να είναι απλά εκτελεστικός στο τεχνικό, μόνο, κομμάτι της θεραπείας.
Υπάρχουν πολλές και έντονες αντιδράσεις από την επιστημονική κοινότητα σχετικά με την Ομοιοπαθητική και τα συναφή και ειδικά στο ζήτημα της εφαρμογής της στα παιδιά. Επειδή, όμως, είναι σίγουρο ότι η εμμονή στις εναλλακτικές θεραπείες προς το παρόν δεν θα αλλάξει, ας μην αναλωνόμαστε στην εναντίωσή τους. Περισσότερο τους διαφημίζουμε παρά τους ξεσκεπάζουμε. Επείγει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των ασθενών, διότι η στροφή τους στους εναλλακτικούς θεραπευτές πηγάζει από τα δικά μας λάθη. Οι κάθε είδους αυτοαποκαλούμενοι θεραπευτές απλά εκμεταλλεύονται τα κενά που εμείς οι ιατροί δημιουργούμε και στηρίζονται στην απεγνωσμένη προσπάθεια των ασθενών για την ίαση τους. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που επιλέγουν συνειδητά και από πεποίθηση τις εναλλακτικές θεραπείες είτε ως θεραπευτές είτε ως ασθενείς. Αρνούνται την έρευνα, την επιστήμη, τον προβληματισμό, την εξέλιξη και την αναθεώρηση ή βελτίωση των θεραπευτικών αρχών και εμμένουν προκλητικά και αναπόδεικτα στις αντιλήψεις τους. Ποια άποψη θα κυριαρχήσει; Το αναφέρει ξεκάθαρα ο Δαρβίνος: «Δεν είναι τα πιο δυνατά είδη που επιβιώνουν ή τα πιο έξυπνα, αλλά αυτά που ανταποκρίνονται καλύτερα στις αλλαγές».