ΠΟΝΟΙ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΣΙΠΟΝΑ

Ο πόνος της περιόδου εμφανίζεται περίπου στις μισές γυναίκες. Είναι ήπιος, φυσιολογικός και αναμενόμενος. Η δυσμηνόρροια, όμως, που ταλαιπωρεί το 15% των γυναικών χαρακτηρίζεται από υπερβολικό πόνο που περιορίζει την συνηθισμένη καθημερινή δραστηριότητα.

Η γυναίκα παραπονείται για πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς ή στην μέση, διάρροια, συχνουρία, ναυτία, έμετο, πονοκέφαλο, ζάλη και κόπωση. Ο πόνος είναι εντονότερος τις πρώτες μέρες και σχετίζεται με τα επίπεδα των προσταγλανδινών που προκαλούν συσπάσεις της μήτρας με επακόλουθο σύμπτωμα τον πόνο.

Είναι γεγονός ότι, στην αντίληψη των γυναικών, ο συγκεκριμένος πόνος που εμφανίζεται στη φάση της έμμηνου ρύσεως σε όλη τη την αναπαραγωγική περίοδο είναι αλληλένδετος με το θαύμα της τεκνοποίησης για αυτό και οι περισσότερες γυναίκες, αν και υποφέρουν, δείχνουν ανοχή έως και αδιαφορία. Η τακτική αυτή όμως είναι λανθασμένη διότι σε αρκετές περιπτώσεις ο πόνος οφείλεται σε γυναικολογικά προβλήματα που χρήζουν ιατρικής φροντίδας. Ακόμα όμως και στις περιπτώσεις που ο πόνος είναι ελεύθερος παθογένειας είναι απαραίτητη η γυναικολογική εκτίμηση αρχικά και η ορθή αντιμετώπιση του πόνου από ειδικό ιατρό στη συνέχεια.

Η λήψη των αναλγητικών αυθαίρετα δεν λύνει το πρόβλημα, απλά προσφέρει μια ανακουφιστική υποχώρηση των συμπτωμάτων. Η έμμηνος ρύση και ο πόνος αποτελούν μια πιο πολύπλοκη κατάσταση που συνοδεύεται και από άλλες διαταραχές, είτε παροδικές (για όσο διαρκεί η περίοδος) είτε μονιμότερες λόγω της επιπόλαιας αντιμετώπισής της. Τα παυσίπονα αποτελούν το τελικό στάδιο της αντιμετώπισης του πόνου αφού έχει προηγηθεί προετοιμασία που αφορά την ενυδάτωση, τη ρύθμιση του ύπνου, τη λήψη ειδικού διαιτολογίου και την αντιμετώπιση διαταραχών από το γαστρεντερικό, τους νεφρούς και την πήξη του αίματος. Σημαντικό επίσης πρόβλημα αποτελεί η αναιμία η οποία δεν δημιουργείται από την περίοδο αλλά επιβαρύνεται.

Πριν, λοιπόν, αποδώσετε την κόπωση των ημερών στην απώλεια αίματος, είναι καλό να γνωρίζετε ότι ο λανθασμένος τρόπος ζωής και διατροφής (παχυσαρκία), καθώς επίσης, και οι εξαρτησιογόνες συνήθειες (κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ) προκαλούν αναιμία που επιδεινώνεται στη διάρκεια της περιόδου και αποτελούν αιτιολογικούς παράγοντες του πόνου. Επίσης να αναφερθεί ότι η αναλγητική αγωγή δεν λαμβάνεται μόνο όταν πονάμε αλλά πριν την έναρξη της περιόδου και με σταθερό ρυθμό σε κάθε κύκλο της γυναίκας.

Ακολουθώντας λοιπόν τις οδηγίες ενός έμπειρου και ενημερωμένου ιατρού, μια γυναίκα μπορεί να χαρεί και στις «δύσκολες» μέρες, χωρίς πόνο και ιατρικά προβλήματα και κυρίως χωρίς τον εκνευρισμό και τις συναισθηματικές μεταπτώσεις που παρατηρούνται γιατί και αυτά αποτελούν συνέπεια της κακής αντιμετώπισης, της ανύπαρκτης προετοιμασίας και της επιπόλαιας στάσης της γυναίκας απέναντι στο συγκεκριμένο πρόβλημα.