11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ PARKINSON

Ο πόνος αποτελεί ένα από τα κύρια προβλήματα των ασθενών με Parkinson. Περίπου το 85% των ασθενών υποφέρουν από επώδυνα συμπτώματα. Σε μερικούς ασθενείς ο πόνος αποτελεί πρώιμο σύμπτωμα της νόσου, πριν καν τεθεί η διάγνωση. Επίσης, σε πολλούς ασθενείς ο πόνος παραμένει αδιάγνωστος και, επιπλέον, χωρίς θεραπεία.

Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι οι ασθενείς με Parkinson βιώνουν διάφορα είδη πόνων που είναι μέρος της συμπτωματολογίας της νόσου τους. Συνεπώς, ο ασθενής πρέπει να εξοικειωθεί με την παρουσία του και να μάθει να τον διαχειρίζεται. Για να επιτευχθεί όμως αυτό θα πρέπει να τεθεί πρώτα η διάγνωση του πόνου και να γίνει η ταξινόμησή του, καθώς στην νόσο ο πόνος έχει διάφορους χαρακτήρες. Οι πλέον αρμόδιοι για το προσδιορισμό της προέλευσης του πόνου του ασθενούς είναι ο νευρολόγος με εξειδίκευση στο Parkinson και ο αλγολόγος. Η συνεργασία τους εκτός των προαναφερθέντων θα συμβάλλει και στην καλύτερη διαχείριση των επώδυνων ενοχλημάτων.

ΕΙΔΗ ΠΟΝΟΥ: Ο πόνος διακρίνεται σε αλγαισθητικό, σε νευροπαθητικό και σε σύνθετο. Ο αλγαισθητικός είναι ο πιο συχνός πόνος στους συγκεκριμένους ασθενείς. Οφείλεται στον τραυματισμό των ιστών λόγω του μόνιμου τρέμουλου, της μυϊκής ακαμψίας, της φλεγμονής και των μυοσκελετικών κακώσεων λόγω των πτώσεων. Ο πόνος είναι εντοπισμένος στην πάσχουσα περιοχή με κυριότερα σημεία τον αυχένα, το ανώτερο τμήμα της πλάτης και τα άκρα (χέρια, πόδια). Η αντιμετώπισή του γίνεται με φαρμακευτική αγωγή κυρίως. Ο νευροπαθητικός πόνος που δεν είναι ιδιαίτερα συχνός οφείλεται σε αίτια ανεξάρτητα της νόσου του Parkinson που απλά συνυπάρχουν. Τέτοιες καταστάσεις είναι ο έρπης, ο καρκίνος, το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και η διαβητική νευροπάθεια. Οι ασθενείς αναφέρουν ενοχλήσεις όπως κάψιμο, μούδιασμα, μυρμηγκιάσματα και την αίσθηση του ηλεκτρικού ρεύματος. Ο σύνθετος πόνος είναι συνδυασμός του αλγαισθητικού και του νευροπαθητικού.

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ: Η εντόπιση και η αντιμετώπιση του πόνου είναι σημαντική γιατί η μη σωστή προσέγγισή του επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες, την διάθεση και τον ύπνο των ασθενών. Πιο συγκεκριμένα, οι ασθενείς εμφανίζουν δυσκολίες στον ύπνο, υποσιτισμό, κοινωνική απόσυρση, ανησυχία, κατάθλιψη και διαταραχή των γνωστικών λειτουργιών. Το 40% των ασθενών με Parkinson υποφέρουν από κατάθλιψη που παίζει σημαντικό ρόλο στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον πόνο. Πολλοί ασθενείς αισθάνονται ανίκανοι να διαχειριστούν τον πόνο τους και πιστεύουν πως είναι μη ιάσιμος γιατί δεν υπάρχει θεραπεία ούτε εξειδικευμένοι ιατροί για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους. Έτσι, ο πόνος μπορεί να χειροτερεύσει.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ: Ο συνδυασμός φαρμάκων και επικουρικών τεχνικών έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα. Τα φάρμακα που δίνονται ως κύρια αγωγή για το Parkinson ελαττώνουν τον πόνο και σε συνδυασμό με την αναλγητική θεραπεία ανακουφίζουν αποτελεσματικά και μακροχρόνια τον ασθενή. Οι συμπληρωματικές τεχνικές όπως η ψυχοθεραπεία, η εκγύμναση, το μασάζ και η φυσικοθεραπεία προσφέρουν ανακούφιση αλλά όχι μακράς διάρκειας ούτε στο μέγιστο ικανοποιητική. Για αυτό χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με την φαρμακευτική αγωγή και όχι ως μονοθεραπεία. Επίσης, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην επιλογή των κατάλληλων ασκήσεων γιατί η λανθασμένη εκγύμναση επιβαρύνει τους μύες και επιδεινώνει τον πόνο.