ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ

Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη εμφανίζουν πολλές νευροπάθειες. Από τις πλέον σημαντικές είναι η διαβητική νευροπάθεια που μεταξύ άλλων χαρακτηρίζεται από τον νευροπαθητικό πόνο. Οι πάσχοντες περιγράφουν τον συγκεκριμένο πόνο στα κάτω άκρα ως τσίμπημα, τσούξιμο, μαχαιριά, αίσθημα ηλεκτρικής εκκένωσης. Είναι πόνος συνθλιπτικός, συσφικτικός, καυστικός και παροξυσμικός που εμφανίζει αλλοδυνία(πόνος από μη επώδυνο ερέθισμα) και υπεραλγησία (αυξημένη επώδυνη απάντηση σε επώδυνο ερέθισμα).

Επιπλέον οι ασθενείς παρουσιάζουν και άλλα ενοχλητικά συμπτώματα όπως μυρμηγκιάσματα, αιμωδίες δακτύλων, ελάττωση της δύναμης σε διάφορα σημεία του σώματος, δύσκολη επούλωση τραυμάτων, διάρροια ή δυσκοιλιότητα, ελάττωση της αίσθησης του πόνου στην περιοχή που νευρώνεται από το πάσχον νεύρο, μυϊκή ατροφία με σταδιακή δυσκολία στο περπάτημα και λέπτυνση δέρματος στα πόδια με εμφάνιση ραγάδων και πληγών.

Τα συμπτώματα έχουν δυσμενή επίδραση στην καθημερινότητα και στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις σακχαροδιαβητικών που είτε είναι ασυμπτωματικοί είτε συμβαίνει υποχώρηση ή ενδεχομένως εξαφάνιση των συμπτωμάτων του νευροπαθητικού πόνου. Αυτό δεν πρέπει να παραπλανεί τους ασθενείς και να θεωρούν ότι η νευροπάθεια απουσιάζει. Απεναντίας, η φάση αυτή αντανακλά την επιδείνωση της κατάστασης με αποτέλεσμα ένα αναίσθητο πόδι με κίνδυνο εμφάνισης έλκους.

Είναι σαφές πως είναι απαραίτητη η τακτική παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό, ο οποίος εκτιμά τους παράγοντες κινδύνου και φροντίζει για τον ορθό μεταβολικό έλεγχο. Επιπλέον, οι ασθενείς οφείλουν να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες του ιατρού τους που εκτός από την φαρμακευτική αγωγή επιβάλλεται να εφαρμόσει όλα τα στάδια της κλινικής εξέτασης των κάτω άκρων.