ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΩΝ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ
Το Department of Health και το NHS Central Register του Ηνωμένου Βασιλείου διενήργησαν μια προοπτική cohort μελέτη σε 20.000 περίπου ειδικευμένους ιατρούς που εργάστηκαν σε νοσοκομεία της Αγγλίας και της Ουαλίας στο χρονικό διάστημα 1962-1979. Τα αποτελέσματα που εξήχθησαν, αξιολογήθηκαν και αφορούσαν στα αίτια θανάτου 18.000 περίπου ανδρών ιατρών και 2.000 γυναικών συναδέλφων τους, στο διάστημα 1962-1992. Μετά τις απαραίτητες σταθμίσεις που έγιναν, οι ερευνητές κατέληξαν σε συμπεράσματα που αφορούσαν στα αίτια και στα ποσοστά θνησιμότητας ανά ειδικότητα αλλά και συνολικά για το δείγμα των ιατρών.
Ο αριθμός των θανάτων που καταγράφηκαν στην διάρκεια της 30ετούς μελέτης και αφορούσαν στην ηλικιακή ομάδα 25-74 ετών ήταν ο μισός από τον αναμενόμενο με βάση τον εθνικό δείκτη.
Συνολικά στους ιατρούς, εμφανιζόταν χαμηλή θνησιμότητα που οφειλόταν σε καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο του πνεύμονα και σακχαρώδη διαβήτη.
Στους γυναικολόγους-μαιευτήρες ο θάνατος από δηλητηριάσεις λόγω ατυχήματος ήταν συχνότερος.
Οι αναισθησιολόγοι, επιπλέον, πέθαιναν, κυρίως, από κίρρωση του ήπατος και από μελάνωμα. Οι γυναίκες αναισθησιολόγοι εμφάνιζαν σε υψηλότερη συχνότητα θανάτους από δηλητηριάσεις που οφείλονταν σε απόπειρες αυτοκτονίας.
Οι ψυχίατροι εμφάνιζαν τη μεγαλύτερη θνησιμότητα γενικά από όλες τις ειδικότητες και για όλα τα αίτια. Είχαν όμως μια αυξημένη τάση προς τα ισχαιμικά επεισόδια, τους τραυματισμούς και τις δηλητηριάσεις όπως και τον καρκίνο του εντέρου.
Οι ακτινολόγοι εμφάνιζαν υψηλότερη συχνότητα αναπνευστικών προβλημάτων.
Οι γενικοί χειρουργοί εμφάνιζαν σε υψηλότερη συχνότητα καρκίνο της ουροδόχου κύστης.
Οι οφθαλμίατροι εμφάνιζαν σε υψηλότερη συχνότητα καρκίνο του λάρυγγα
Οι ωτορινολαρυγγολόγοι και οι θωρακοχειρουργοί εμφάνιζαν σε υψηλότερη συχνότητα αυξημένη συχνότητα καρκίνου του εντέρου.
Με βάση τα αποτελέσματα, οι ερευνητές κατέληξαν σε ορισμένα συμπεράσματα. Καταρχήν, η χαμηλή θνησιμότητα των ιατρών, στο σύνολο, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, στη χρονική περίοδο 1962-1992 οφειλόταν στην αντικαπνιστική τους στάση, στην εύκολη πρόσβαση στις δομές υγείας και στην υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής. Τα περιστατικά δηλητηριάσεων, λόγω ατυχήματος ή τάσεων αυτοχειρίας, αποτελούν σαφή προειδοποίηση για την λήψη προστατευτικών μέτρων. Η εμφάνιση συγκεκριμένων τύπων καρκίνου σε ορισμένες χειρουργικές ειδικότητες, αν και είχαν μια αύξηση, στατιστικά δεν θεωρήθηκε σημαντική. Κατά συνέπεια, η εμφάνιση του καρκίνου χαρακτηρίζεται ως περιστασιακή και τυχαίο εύρημα, χωρίς σαφή εξήγηση. Τέλος, η σημαντική, από στατιστικής πλευράς, εμφάνιση κίρρωσης στους αναισθησιολόγους υπαινίσσεται την παρουσία επαγγελματικού κινδύνου που απαιτεί διερεύνηση.
Ενδεχομένως, τα προηγούμενα συμπεράσματα, να έχουν διαφοροποιηθεί λόγω των χρόνων που έχουν μεσολαβήσει και την αλλαγή του τρόπου ζωής αλλά και των εργασιακών συνθηκών. Αποτελεί, ωστόσο, μια εικόνα εκείνης της περιόδου στη συγκεκριμένη χώρα και ένα έρεισμα για την διενέργεια ανάλογων επιδημιολογικών μελετών και σε άλλα κράτη.