ΧΡΗΣΗ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ ΚΑΙ ΠΛΥΣΙΜΟ ΧΕΡΙΩΝ: ΜΙΑ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΗ ΣΧΕΣΗ

Ο λόγος που πλένουμε τα χέρια μας μετά την τουαλέτα είναι ο ίδιος για τον οποίο χρησιμοποιούμε το καζανάκι. Η αντίληψη ότι οι μόνο οι ασθενείς φέρουν παθογόνους μικροοργανισμούς είναι λανθασμένη καθώς και οι υγιείς άνθρωποι έχουν μικρόβια στα περιττώματά τους που μεταφέρονται με τα άπλυτα χέρια σε οτιδήποτε ακουμπάμε. Τα παθογόνα μικρόβια μπορούν να παραμείνουν για μήνες στα έπιπλα, στα πόμολα της πόρτας μέχρι και στα μαγειρικά σκεύη και στα μαχαιροπήρουνα. Επίσης, εισέρχονται στο σώμα, όταν αγγίζουμε τα μάτια, τη μύτη και το στόμα.

Στην κοινή γνώμη υπάρχει η πεποίθηση ότι η λεκάνη της τουαλέτας είναι η πιο νοσογόνος εστία του σπιτιού. Δεν είναι αληθές, όμως, καθώς υπάρχουν πολλά μέρη στο χώρο του μπάνιου που αποικίζονται από πολλά περισσότερα μικρόβια από την λεκάνη. Ως αποτέλεσμα, υποτιμούνται και ο καθαρισμός τους είτε παραλείπεται είτε δεν είναι ο σωστός.

1. ΠΑΤΩΜΑ: Πολλά μικρόβια, του ίδιου είδους που λιμνάζουν στη λεκάνη της τουαλέτας, αποικίζουν το πάτωμα του μπάνιου. Αριθμητικά, ωστόσο, είναι πολύ περισσότερα με αποτέλεσμα το πάτωμα να είναι πρώτο στην φιλοξενία μικροβίων. Ο τρόπος μεταφοράς τους είναι το νερό από το καζανάκι που τα ωθεί στον αέρα και από εκεί στο πάτωμα. Λόγω του ότι το πάτωμα δεν καθαρίζεται το ίδιο συχνά με την λεκάνη, τα μικρόβια παραμένουν. Μπορούμε να περιορίσουμε την εξάπλωσή τους τραβώντας το καζανάκι εφόσον έχουμε κατεβάσει το καπάκι της τουαλέτας.

2. ΟΔΟΝΤΟΒΟΥΡΤΣΑ: Η οδοντόβουρτσα είναι το δεύτερο σημείο με την μεγαλύτερη συσσώρευση μικροβίων στην τουαλέτα. Από εκεί μεταφέρονται στη θήκη όπου έχει βρεθεί ότι η μούχλα είναι πιο συχνά εντοπισμένη παρά στο κάλυμμα της λεκάνης.

3. ΧΕΡΟΥΛΙ ΒΡΥΣΗΣ: Ο νιπτήρας περιέχει 600 φορές περισσότερα μικρόβια ανά μονάδα επιφάνειας από την λεκάνη. Ο λόγος είναι η χρήση κοινού πανιού καθαρισμού τους. Μια εναλλακτική λύση αποτελεί η χρήση υγρής χλωρίνης ή αποστειρωμένων υγρών πανιών για τα χερούλια της βρύσης.

4. ΠΟΜΟΛΑ ΠΟΡΤΑΣ: Όσο παράξενο και αν φαίνεται περιέχουν περισσότερους μικροοργανισμούς από το κάθισμα της τουαλέτας. Τα άπλυτα χέρια και η συνήθεια του μη τακτικού καθαρισμού των πόμολων αποτελούν τον αιτιολογικό παράγοντα.

5. ΠΕΤΣΕΤΕΣ ΜΠΑΝΙΟΥ: Τα καθαρά χέρια είναι συγχρόνως και υγρά και συνιστούν «παράδεισο» για τα βακτήρια που στη συνέχεια με το σκούπισμα προσκολλώνται στις ίνες της πετσέτας. Προφυλακτικά, πρέπει οι πετσέτες χεριών να αντικαθίσταται τακτικά και να πλένονται σε υψηλές θερμοκρασίες.

6. ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΑ: Τα σφουγγάρια έχουν πόρους και παγιδεύουν την υγρασία. Ακόμα, και αν φαίνονται στεγνά στο εξωτερικό μέρος, στο εσωτερικό είναι υγρά και συγκρατούν νεκρά κύτταρα του δέρματος και τρίχες. Προς αποφυγή, λοιπόν, των μολύνσεων θα πρέπει να διατηρούνται εκτός μπάνιου για να είναι στεγνά και να αντικαθίσταται κάθε μήνα.

7. ΛΕΚΑΝΗ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ: Αντίθετα από το αναμενόμενο, δεν αποτελεί την κύρια εστία εντόπισης μικροβίων. Με την ιδέα ότι είναι το πιο βρώμικο σημείο, το καθαρίζουμε τακτικά και συνεπώς μειώνουμε την ύπαρξη των παθογόνων μικροοργανισμών.

Βασικός κανόνας για την αποφυγή των μικροβίων που φιλοξενούνται στον χώρο της τουαλέτας είναι η χρήση άπλετου τρεχούμενου νερού και άφθονου σαπουνιού. Σαπουνίζουμε και τις δύο πλευρές της παλάμης και πλένουμε τις περιοχές ανάμεσα στα δάκτυλα και κάτω από τα νύχια για 20 περίπου δευτερόλεπτα. Δυστυχώς, σύμφωνα με το Journal of Environmental Health, μόνο το 5% των ανθρώπων πλένουν σωστά τα χέρια τους.

Η εφαρμογή των κανόνων υγιεινής σε καθημερινή βάση είναι απαραίτητη. Πληθώρα μικροβίων υπάρχουν σε πολλά σημεία κοινόχρηστων χώρων που ως επί το πλείστον είναι δύσκολο να αποφευχθούν. Ωστόσο, στον ιδιωτικό μας χώρο, η μέριμνα για τον καθαρισμό των χεριών και της τουαλέτας είναι βασική και απαραίτητη για την προάσπιση της υγείας μας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι επιβεβλημένη η εκπαίδευση των παιδιών, από νωρίς, στον ορθό τρόπο πλυσίματος των χεριών τους. Στη σημερινή εποχή, η χρήση του νερού εκτός από αναγκαία είναι και ένδειξη πολιτισμού.