ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΕ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Η μεταφορά απαραίτητων φαρμάκων κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο εξωτερικό από έναν ασθενή, αν και θεωρητικά αποτελεί αυτονόητη ενέργεια, εγκυμονεί νομικές περιπέτειες. Κάθε χώρα έχει τις δικές της οδηγίες για τα φάρμακα που χαρακτηρίζει ως νόμιμα. Οι κανόνες αυτοί διαφέρουν από χώρα σε χώρα και στην περίπτωση που παραβιαστούν, οι συνέπειες είναι ποικίλες. Στις πιο ανώδυνες περιπτώσεις τα φάρμακα δημεύονται, προκαλώντας πρόβλημα στην ιατρική περίθαλψη του ατόμου που τα χρειάζεται ενώ σε περιπτώσεις ύπαρξης αυστηρής νομοθεσίας, ελοχεύει ο κίνδυνος της φυλάκισης με την κατηγορία διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η τελευταία περίπτωση αφορά ειδικές κατηγορίες αναλγητικών φαρμάκων.

Για την αποφυγή τέτοιων αναπάντεχων και δυσάρεστων καταστάσεων, το Center for Disease Control and Prevention (CDC) έχει διατυπώσει ορισμένες συστάσεις. Καταρχάς, κρίνεται απαραίτητη η μετάβαση στην πρεσβεία ή το προξενείο της χώρας προορισμού ώστε να ενημερωθεί ο ταξιδιώτης σχετικά με το αν τα φάρμακά του επιτρέπονται στη χώρα. Σε πολλά κράτη είναι απαραίτητη η επίδειξη της ιατρικής συνταγής και επιτρέπεται η μεταφορά φαρμάκων για χρονική διάρκεια θεραπείας έως 30 ημερών. Στην περίπτωση που η φαρμακευτική αγωγή είναι απαγορευμένη, συστήνεται η εναλλακτική επιλογή από τον θεράποντα ιατρό. Το πρόβλημα, ωστόσο, γίνεται εντονότερο στην περίπτωση της θεραπευτικής κάλυψης του ταξιδιώτη με ισχυρά αναλγητικά. Εκεί, επιβάλλεται η συλλογή πληροφοριών από το Διεθνές Συμβούλιο Ελέγχου Ναρκωτικών (INCB) σχετικά με τους ισχύοντες κανονισμούς για φάρμακα με ελεγχόμενες ουσίες ανά χώρα. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να αναφερθεί ότι το INCB μπορεί να μην διαθέτει πληροφορίες για όλες τις χώρες.

Έπειτα από την ενημέρωση σχετικά με το νομικό πλαίσιο, ο κάθε υποψήφιος ταξιδιώτης οφείλει να επισκεφτεί τον θεράποντα ιατρό του. Λόγω της αναγκαιότητας τους εμβολιασμού, αν το ταξίδι γίνεται σε ιδιάζουσες υγειονομικά χώρες, η επίσκεψη στον ιατρό θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον, 4-6 εβδομάδες πριν το ταξίδι. Στη συνέχεια, θα πρέπει να συνταγογραφηθεί η απαιτούμενη ποσότητα φαρμάκων για το χρονικό διάστημα της παραμονής στο εξωτερικό και η εξασφάλιση της ενυπόγραφης ιατρικής γνωμάτευσης. Στη συνέχεια, θα πρέπει σε συνεργασία με τον ιατρό να διαμορφωθούν οι ώρες λήψης των φαρμάκων. Τα πολύωρα ταξίδια και η μετάβαση σε χώρες με διαφορετική ζώνης ώρας απαιτούν προσαρμογές στην ώρα λήψης των φαρμάκων. Βασική αρχή αποτελεί η λήψη τους ανάλογα με το χρόνο που μεσολάβησε από την τελευταία δόση και όχι με την τοπική ώρα της χώρας.

Τέλος, θα πρέπει να υπάρχει ενημέρωση του φαρμακοποιού ώστε να διευκολύνει τον ταξιδιώτη ασθενή στην συσκευασία των φαρμάκων, ώστε να είναι εύκολη η μεταφορά τους. Κάποια φάρμακα απαιτούν ψύξη και ο φαρμακοποιός θα εξασφαλίσει την φύλαξή τους με ασφάλεια σε ειδικές συσκευασίες. Επίσης, τα φάρμακα πρέπει να βρίσκονται στις αρχικές τους συσκευασίες με αναγραφόμενα σε εμφανή σημεία το όνομα του ιατρού, την ονομασία της ουσίας, το εμπορικό όνομα του φαρμάκου και την ακριβή δοσολογία. Μια ορθή επιλογή είναι η κατοχή των συνταγών και στη γλώσσα της χώρας του προορισμού. Επίσης, για την αποφυγή της απώλειας που θα δημιουργήσει προβλήματα, τα φάρμακα είναι συνετό να τοποθετούνται σε αποσκευή χειρός και όχι μέσα στις βαλίτσες.