Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ «ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ» ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Ο πρόεδρος της Κίνας, Xi Jinping, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει απομακρυνθεί από το προσκήνιο, καθώς η χώρα του από τα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη αντιμετωπίζει τη χειρότερη κρίση της εδώ και χρόνια, αντικατοπτρίζοντας τους πολιτικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει, εάν αποτύχουν οι προσπάθειες για περιορισμό του 2019-nCoV.
Πριν περίπου ένα μήνα, ο πρόεδρος της Κίνας, μιλώντας σε ακροατήριο στη «μεγάλη αίθουσα του λαού» στο Πεκίνο ανέφερε ότι «κάθε κινέζος θα πρέπει να αισθάνεται περήφανος που ζει σε αυτήν την μεγάλη εποχή. Η πρόοδός μας δεν θα σταματήσει από καταιγίδες και θύελλες». Ωστόσο, παρέλειψε να αναφερθεί στην εμφάνιση του ιού που είχε πάρει επικίνδυνη κατοχή στη χώρα. Εντωμεταξύ, είχε ληφθεί η απόφαση να αποκλειστεί η πόλη Wuhan σε μια ξέφρενη προσπάθεια να σταματήσει η εξάπλωση του ιού από το επίκεντρό του.
Η αλήθεια είναι πως ο πρόεδρος της Κίνας αντιμετωπίζει μια επιταχυνόμενη κρίση στον τομέα της υγείας η οποία είναι και πολιτική, αφού προκαλεί ένα ρήγμα και δοκιμάζει το αυταρχικό σύστημα που έχει δημιουργήσει γύρω από τον εαυτό του τα τελευταία 7 χρόνια. Καθώς, όμως, η μάχη της Κίνας με τον κορωνοϊό άρχισε να εντατικοποιείται, ο Xi Jinping έθεσε ως υπεύθυνο μιας ομάδας ηγεσίας που χειριζόταν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το νούμερο 2 στην αρχηγία της Κίνας, Li Keijang. Ο κύριος Li ήταν εκείνος που ταξίδεψε στην πόλη Wuhan για να επισκεφτεί τους ιατρούς. Αυτή η υποχώρηση από το προσκήνιο σηματοδότησε μια προσπάθεια να απομονωθεί από μια εκστρατεία που προκαλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και αποκαλύπτει την τακτική της κινεζικής πολιτικής ηγεσίας για μετάθεση ευθυνών στην περίπτωση που οι εξελίξεις δεν είναι ευνοϊκές.
Σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει επιβληθεί να παραμένει στο σπίτι, τα εργοστάσια ανέστειλαν την λειτουργία τους και οι αεροπορικές εταιρίες μείωσαν τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους. Οι ειδικοί προειδοποιούν για τον αντίκτυπο στην οικονομία. Από την άλλη πλευρά, ο θάνατος του ιατρού Li Wenliang στην πόλη Wuhan, που κατηγορήθηκε για την προειδοποίηση του ιού, έχει εξαπολύσει ένα χείμαρρο αντιδράσεων για τον χειρισμό της κρίσης. Επίσης, με αφορμή το γεγονός, κινέζοι ακαδημαϊκοί έχουν ξεκινήσει αναφορές που επιζητούν την ελευθερία του λόγου (New York Times, 8/2/2020).
Η επίσημη αναφορά για την εμφάνιση του κορωνοϊού έγινε στα τέλη Δεκεμβρίου του 2019 και ακολούθησε διανομή φυλλαδίων με κατευθυντήριες οδηγίες υπό τη σκέπη της φωτογραφίας του κινέζου ηγεμόνα. Εντούτοις, δύο μήνες νωρίτερα, ο πρόεδρος της Κίνας υπογράμμιζε το σημαντικό ρόλο της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής στην οικοδόμηση της «υγιούς Κίνας». Στην διάρκεια της Εθνικής Σύσκεψης της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής, που έλαβε χώρα στο Πεκίνο, παρουσιάστηκε η επίσημη θέση του προέδρου ο οποίος τόνισε ότι « η χώρα θα πρέπει να συνεχίσει να ασχολείται με τα στοιχεία της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής και να καινοτομεί διότι η κινεζική ιατρική είναι ένας θησαυρός πολιτισμού που ενσωματώνει τη σοφία του κινεζικού έθνους».
Με βάση, λοιπόν, τις πολυδιαφημιζόμενες ενδείξεις της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής, η οποία εκπροσωπείται κυρίως από το βελονισμό, το Tai Chi και τα κινέζικα φυτικά προϊόντα, «η κινεζική ιατρική είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αρχή κάθε ασθένειας ή για τις ασθένειες που η δυτική ιατρική δεν έχει εξήγηση για το πώς εκδηλώνονται ή δεν έχει να προτείνει αποτελεσματική θεραπεία. Αν όμως, μια ασθένεια είναι εξαιρετικά καοήθης ή σε προχωρημένο στάδιο, η κινεζική ιατρική από μόνη της δεν είναι αρκετά ισχυρή ή είναι πολύ αργή. Ο συνδυασμός με τη δυτική ιατρική μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία ανάρρωσης». Δυστυχώς, όμως, για τους οπαδούς και τους θεραπευτές της συγκεκριμένης κουλτούρας, η ανάφλεξη του 2019-nCoV, δεν αναχαιτίστηκε με τα θαυματουργά όπλα της φαρέτρας της κινεζικής ιατρικής.
Σε μία κρίσιμη για την ιατρική επιστήμη κατάσταση, όπου η ανθρωπότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με την απειλή της πανδημίας ενός ιού που δεν υπήρχε η πλήρης κατανόηση της συμπεριφοράς του, ενώ η ανυπαρξία του εμβολίου επιβάρυνε την ανησυχία, η Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική παρέμεινε στην ανυπαρξία. Οι κινέζοι ιατροί εφάρμοσαν ιατρικά πρωτόκολλα δυτικού τύπου, αλλά ακόμα και αν κάποιοι τα θεώρησαν ανεπαρκή, η «σοφία και ο θησαυρός της κινεζικής ιατρικής», όχι μόνο δεν πρότεινε λύσεις αλλά και δεν έθεσε τη γνώση της στη διάθεση της προσπάθειας υπέρβασης της παγκόσμιας κρίσης.
Αν και η κρίση του κορωνοϊού μάλλον επιβεβαίωσε ότι ο θησαυρός της κινεζικής ιατρικής απεδείχθη άνθρακας, η νοοτροπία δεν πρόκειται να αλλάξει. Όταν σταδιακά, η κρισιμότητα της κατάστασης υποχωρήσει, ο πανικός παρέλθει και η ζωή επανέλθει στην πρότερη κανονικότητα, η στάση στο θέμα της ιατρικής δεν πρόκειται να αλλάξει. Η πλειοψηφία θα συνεχίζει να μην εμβολιάζεται, η Ομοιοπαθητική και ο Βελονισμός θα ανακτήσουν τους οπαδούς τους, και η συνήθεια που καταγράφεται παγκοσμίως, της μη πλύσης των χεριών μετά τη χρήση της τουαλέτας, θα επανέλθει. Κανένας κορωνοϊός δεν θα μπορέσει να αντιστρέψει αυτήν την κανονικότητα διότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη παιδείας που μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε παντογνώστη, κριτή και αμφισβητία της κάθε ιατρικής, και γενικά επιστημονικής, γνώσης.