ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ

Ένας πρωτοφανής αριθμός παιδιών, νέων και ενηλίκων δεν παρακολουθούν σχολεία ή πανεπιστήμια λόγω του Covid-19. Οι κυβερνήσεις σε 73 χώρες έχουν ανακοινώσει ή εφαρμόσει το κλείσιμο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε μια προσπάθεια επιβράδυνσης της εξάπλωσης της νόσου. Η UNESCO παρέχει άμεση υποστήριξη στις χώρες που εργάζονται για την ελαχιστοποίηση της εκπαιδευτικής αναστάτωσης και τη διευκόλυνση της συνέχειας της μάθησης, ειδικά για τους πιο ευάλωτους.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα της UNESCO (16/03/2020), 56 χώρες έχουν κλείσει τα σχολεία σε εθνικό επίπεδο επηρεάζοντας περισσότερα από 500 εκατομμύρια παιδιά και νέους. Άλλες χώρες έχουν εφαρμόσει το σύστημα των κλειστών σχολείων σε τοπικό επίπεδο αλλά σε περίπτωση που επεκταθεί το μέτρο στην εθνική επικράτεια, εκατοντάδες εκατομμύρια εκπαιδευόμενοι θα βιώσουν διαταραχές της εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα, με βάση τα στοιχεία που διαθέτει η UNESCO, 1.469.505 εγγεγραμμένοι μαθητές από την προσχολική ηλικία έως και το λύκειο, όπως και 735.027 σπουδαστές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και μεταλυκειακών προγραμμάτων απέχουν υποχρεωτικά από την εκπαιδευτική διαδικασία.

Το κλείσιμο των σχολείων, ακόμα και όταν είναι προσωρινό, συνεπάγεται υψηλό κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Οι διαταραχές που προκαλούνται, αγγίζουν τους ανθρώπους σε όλες τις κοινότητες αλλά ο αντίκτυπός τους είναι ιδιαίτερα σοβαρός για τα παιδιά και τις οικογένειές τους που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Ορισμένοι από τους λόγους για τους οποίους το κλείσιμο των σχολείων είναι τόσο επιβλαβές παρατίθενται παρακάτω.

• ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΑΘΗΣΗΣ: Η σχολική εκπαίδευση παρέχει ουσιαστική μάθηση και όταν τα σχολεία κλείνουν, τα παιδιά και οι νέοι στερούνται ευκαιριών ανάπτυξης. Τα μειονεκτήματα είναι δυσανάλογα για τους υποβαθμισμένους μαθητές, οι οποίοι τείνουν να έχουν λιγότερες εκπαιδευτικές ευκαιρίες.

• ΔΙΑΤΡΟΦΗ: Πολλά παιδιά και νέοι βασίζονται σε δωρεάν ή μειωμένα γεύματα που παρέχονται στα σχολεία. Όταν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα κλείνουν, η κάλυψη της διατροφής εξαλείφεται.

• ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΙ ΓΟΝΕΙΣ: Όταν τα σχολεία κλείνουν, οι γονείς καλούνται συχνά να διευκολύνουν την εκμάθηση των παιδιών στο σπίτι. Αυτό, όμως, δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο και εφικτό, για γονείς με περιορισμένη εκπαίδευση και πόρους..

• ΑΝΙΣΟΜΕΡΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΠΥΛΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ: Η έλλειψη πρόσβασης στην τεχνολογία ή η μη καλή σύνδεση στο διαδίκτυο αποτελεί εμπόδιο στη συνεχή μάθηση, ιδίως για τους μαθητές από μειονεκτούσες οικογένειες.

• ΚΕΝΑ ΣΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: Ελλείψει εναλλακτικών επιλογών, οι γονείς που εργάζονται, συχνά αφήνουν τα παιδιά μόνα όταν κλείνουν τα σχολεία και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της κατάχρησης ουσιών.

• ΥΨΗΛΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ: Οι εργαζόμενοι γονείς είναι πιο πιθανό να χάσουν τη δουλειά τους, όταν τα σχολεία κλείνουν, για να φροντίσουν τα παιδιά τους, προκαλώντας απώλεια μισθών σε πολλές περιπτώσεις και επηρεάζοντας αρνητικά την παραγωγικότητα.

• ΑΚΟΥΣΙΑ ΠΙΕΣΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ: Οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν, συχνά, ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και συχνά δεν μπορούν να παρίσταται στον επαγγελματικό τους χώρο, εξαιτίας της υποχρέωσης φροντίδας των παιδιών που απορρέει από το κλείσιμο των σχολείων. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί επαγγελματίες στον τομέα της ιατρικής δε βρίσκονται στις εγκαταστάσεις όπου χρειάζονται περισσότερο κατά τη διάρκεια μιας κρίσης στον τομέα της υγείας.

• ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: Είναι μια πρόκληση να εξασφαλιστεί η επιστροφή των παιδιών και των νέων και η παραμονή τους στο σχολείο, όταν οι εκπαιδευτικές μονάδες ανοίγουν μετά το υποχρεωτικό κλείσιμο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα περιθωριοποιημένα και απομονωμένα άτομα.

• ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ: Τα σχολεία είναι κόμβοι κοινωνικής δραστηριότητας και ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Όταν τα σχολεία είναι κλειστά, πολλά παιδιά και νέοι χάνουν την κοινωνική επαφή που είναι απαραίτητη για τη μάθηση και την ανάπτυξη. (UNESCO, 03/2020)