ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΟΣΗΣΗ ΜΕ COVID-19

Τα προβλήματα των αρθρώσεων και των μυών είναι κοινά και περιλαμβάνουν πόνους στους ώμους, στον αυχένα, στην πλάτη και στα γόνατα. Είναι γνωστό ότι πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν ορισμένα μυοσκελετικά νοσήματα κάποια στιγμή στη ζωή τους, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν είναι σοβαρά και βελτιώνονται επειδή οι αρθρώσεις και οι μύες διατηρούνται σε καλή κατάσταση όταν κινούνται τακτικά. Η περίοδος της πανδημίας, όμως, χαρακτηρίστηκε από παρατεταμένη χρονική διάρκεια αδράνειας και ακινησίας. Αυτό είναι πολύ πιθανό ότι ευθύνεται για πρόκληση πόνων, δυσκαμψίας και μυϊκής αδυναμίας που οδηγούν σε δυσκολίες στην ορθοστασία, το ανέβασμα σκαλοπατιών και τη σύλληψη αντικειμένων με τα χέρια. Επιπλέον, ορισμένες από τις θεραπείες που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της νόσησης από Covid-19 μπορεί να έχουν ασκήσει επιπλέον πιέσεις και καταπονήσεις σε ορισμένες από τις αρθρώσεις και τους μύες με συνέπεια την πρόκληση νέων ή αυξημένων προβλημάτων.

Όσοι, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, νοσηλεύτηκαν, αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα στους ώμους και στα χέρια μετά την έξοδό τους. Αυτά τα προβλήματα ήταν ένας συνδυασμός πόνου, δυσκαμψίας, μουδιάσματος και αδυναμίας σε ορισμένους μύες που βελτιώνονται αρκετά γρήγορα με την κατάλληλη φροντίδα. Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν και όσοι νόσησαν, χωρίς να νοσηλευτούν. Είναι πολύ συχνές οι αναφορές για μυοσκελετικά προβλήματα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος που επιφέρουν παρατεταμένο πόνο που έχει περιοδική εμφάνιση. Μερικοί άνθρωποι έχουν, επίσης, περίεργες ή αλλοιωμένες αισθήσεις όπως μούδιασμα ή αίσθημα τσιμπήματος και αδυναμία στα χέρια ή τα πόδια τους.

Πρωταρχικό μέλημα για την αποκατάσταση αυτών των διαταραχών στο στάδιο της αποκατάστασης από τη νόσο είναι η επιστροφή του ασθενή στις συνήθεις δραστηριότητες. Πρέπει να γίνεται προσπάθεια για την σταδιακή αύξηση της κίνησης αλλά και ρύθμιση της ξεκούρασης όταν κρίνεται απαραίτητο. Στην αρχή, η κινητοποίηση και η άσκηση πρέπει να είναι περιορισμένη και να συνοδεύεται από σταδιακή αύξηση της χρονικής διάρκειας. Καταρχάς, υπάρχει η γενική σωματική δραστηριότητα που περιλαμβάνει όλες τις συνήθεις δραστηριότητες όπως για παράδειγμα, το πλύσιμο και το ντύσιμο, τις δουλειές του σπιτιού, την κηπουρική, τα χόμπι και την εργασία. Στη συνέχεια, συνυπολογίζοντας, την κόπωση και τη δυσκολία στην αναπνοή, προστίθεται η άσκηση με την καθοδήγηση ενός ειδικού. Σημαντική βοήθεια προσφέρουν, επίσης, τα παυσίπονα και οι αναλγητικές αλοιφές.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι κρίνεται απαραίτητη η συμβολή του ιατρού στις εξής περιπτώσεις:

• Τα προβλήματα των αρθρώσεων και των μυών σας επιδεινώνονται.

• Δεν μπορείτε να είστε ενεργοί ή να ασκηθείτε λόγω άλλων συμπτωμάτων όπως κόπωση ή δύσπνοια.

• Αναπτύσσετε νέα συμπτώματα όπως αίσθημα βελονιάσματος, επιδείνωση της αδυναμίας στα χέρια και τα πόδια ή προβλήματα με την ισορροπία σας.

• Μετά από 3 μήνες τα προβλήματα των αρθρώσεων και των μυών σας δεν έχουν βελτιωθεί.

• Εάν εμφανίσετε νέα συμπτώματα αδιαθεσίας, πόνο τη νύχτα που προκαλεί προβλήματα ύπνου ή σημαντικό οίδημα στις αρθρώσεις.

• Εάν εμφανίσετε μια νέα θερμή, ερυθρή, πρησμένη άρθρωση, αυτό μπορεί να είναι μόλυνση στην άρθρωση και χρειάζεται επείγουσα θεραπεία.

• Πολύ σπάνια, ο πόνος στην πλάτη με αντανάκλαση στα πόδια μπορεί να επηρεάσει τα νεύρα που τροφοδοτούν την ουροδόχο κύστη και το έντερο σας. Αυτό ονομάζεται σύνδρομο Cauda Equina (CES) που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση.