ΔΕΙΚΤΗΣ CRONBACH'S ALPHA

Η εγκυρότητα και η αξιοπιστία είναι δύο θεμελιώδη στοιχεία στην αξιολόγηση ενός εργαλείου μέτρησης. Τα εργαλεία αυτά μπορούν να μετρήσουν έννοιες, ψυχοκινητικές δεξιότητες ή συναισθηματικές αξίες. Μπορεί να είναι συμβατικά τεστ γνώσεων, δεξιοτήτων ή στάσεων, κλινικές προσομοιώσεις ή ερωτηματολόγια έρευνας. Η εγκυρότητα αφορά τον βαθμό στον οποίο ένα εργαλείο μετρά αυτό που προορίζεται να μετρήσει. Η αξιοπιστία αφορά την ικανότητα του εργαλείου να μετράει με συνέπεια. Η αξιοπιστία συνδέεται στενά με την εγκυρότητά. Ένα εργαελίο δεν μπορεί να είναι έγκυρο εάν δεν είναι αξιόπιστο. Ωστόσο, η αξιοπιστία δεν εξαρτάται από την εγκυρότητά του.

Το πιο γνωστό χρησιμοποιούμενο μέτρο αξιοπιστίας είναι ο δείκτης άλφα του Cronbach. Ο υπολογισμός του έχει γίνει κοινή πρακτική στην έρευνα, όταν χρησιμοποιούνται μετρήσεις πολλαπλών στοιχείων μίας έννοιας ή κατασκευής (π.χ. ερωτηματολόγιο). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ευκολότερο να χρησιμοποιηθεί σε σύγκριση με άλλες εκτιμήσεις (π.χ. εκτιμήσεις αξιοπιστίας δοκιμής-επανεξέτασης), καθώς απαιτεί μόνο μία χορήγηση δοκιμής. Ωστόσο, παρά την ευρεία χρήση του άλφα στη βιβλιογραφία, η έννοια, η σωστή χρήση και η ερμηνεία του άλφα δεν είναι σαφώς κατανοητή.

Ο δείκτης άλφα αναπτύχθηκε από τον Lee Cronbach το 1951 και παρέχει ένα μέτρο της εσωτερικής συνέπειας μιας δοκιμής ή μιας κλίμακας. Εκφράζεται ως ένας αριθμός μεταξύ 0 και 1 (ή 0-100%). Η εσωτερική συνέπεια περιγράφει το πόσο στενά συνδεδεμένα είναι ένα σύνολο στοιχείων ως ομάδα. Η εσωτερική συνοχή θα πρέπει να προσδιορίζεται προτού μια κλίμακα χρησιμοποιηθεί για σκοπούς έρευνας ή εξέτασης, ώστε να διασφαλιστεί η εγκυρότητα. Ο δείκτης άλφα δεν μετρά τη μονοδιάστατη κατάσταση ενός συνόλου στοιχείων αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επιβεβαιώσει εάν ένα δείγμα στοιχείων είναι όντως μονοδιάστατο. Από την άλλη πλευρά, εάν μία κλίμακα έχει περισσότερες από μία έννοιες ή κατασκευές (υποκλίμακες), δεν έχει νόημα να αναφέρουμε τον άλφα για τη συνολική κλίμακα, καθώς ο μεγαλύτερος αριθμός ερωτήσεων θα διογκώσει αναπόφευκτα την τιμή του. Μία υψηλή τιμή για τον άλφα δεν σημαίνει ότι το μέτρο είναι μονοδιάστατο. Εάν, εκτός από τη μέτρηση της εσωτερικής συνέπειας, θέλουμε να προσκομίσουμε στοιχεία ότι η εν λόγω κλίμακα είναι μονοδιάστατη, πρέπει να πραγματοποιηθούν πρόσθετες αναλύσεις (π.χ. διερευνητική παραγοντική ανάλυση).

Επιπλέον, οι εκτιμήσεις αξιοπιστίας δείχνουν το μέγεθος του σφάλματος μέτρησης. Με απλά λόγια, αυτή η ερμηνεία της αξιοπιστίας είναι η συσχέτιση του τεστ με τον εαυτό του. Ο τετραγωνισμός αυτής της συσχέτισης και η αφαίρεση από το 1 παράγει τον δείκτη του σφάλματος μέτρησης. Για παράδειγμα, εάν μία κλίμακα έχει αξιοπιστία 0,80 τότε η διακύμανση σφάλματος (τυχαίο σφάλμα) στις βαθμολογίες ισούται με 0,36 [1 – (0,80 x 0,80) = 0,36]. Καθώς, λοιπόν, αυξάνεται η εκτίμηση της αξιοπιστίας, το τυχαίο σφάλμα μειώνεται. Εάν τα στοιχεία ενός ερωτηματολογίου συσχετίζονται μεταξύ τους, η τιμή του άλφα αυξάνεται. Ωστόσο, ένας υψηλός συντελεστής άλφα δεν σημαίνει πάντα υψηλό βαθμό εσωτερικής συνέπειας. Αυτό συμβαίνει επειδή το άλφα επηρεάζεται επίσης από το μέγεθος της κλίμακας. Εάν το ερωτηματολόγιο είναι πολύ μικρό, η τιμή του άλφα μειώνεται. Έτσι, για να αυξηθεί το άλφα, θα πρέπει να προστεθούν περισσότερα σχετικά στοιχεία που δοκιμάζουν την ίδια έννοια. Μια υψηλή τιμή άλφα (> 0,90) μπορεί να υποδηλώνει ότι ορισμένα στοιχεία είναι περιττά, καθώς δοκιμάζουν την ίδια ερώτηση, αλλά με διαφορετική μορφή.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το άλφα είναι μια ιδιότητα των βαθμολογιών σε ένα τεστ από ένα συγκεκριμένο δείγμα ελεγχόμενων. Επομένως, οι ερευνητές δεν θα πρέπει να βασίζονται σε δημοσιευμένες εκτιμήσεις άλφα και θα πρέπει να μετρούν το άλφα κάθε φορά που χορηγείται το εργαλείο μέτρησης.